Secret Files 2: Puritas Cordis – recenzja

Nareszcie dotarł do nas jeden z najbardziej oczekiwanych, przygodówkowych sequeli ostatniego czasu (w kolejce czeka Still Life 2). Z Tajnymi Aktami 2 jest jak z niezłym filmem akcji. Robi dobre wrażenie, przyjemnie się z nim obcuje i z zadowoleniem oddajemy się pełnemu relaksowi. Niedługo po zakończeniu szybko jednak o nim zapominamy, m.in. za sprawą nie do końca udanej fabuły i słabej gry aktorskiej. Ale takie produkcje są również potrzebne. Właśnie dla całkowitego odprężenia.

A Vampyre Story – recenzja

A Vampyre Story rodziła się przez wiele lat w ciężkich bólach. Współtwórca kultowych tytułów  legendarnego studia LucasArts, takich jak Full Throttle, The Dig, The Curse of Monkey Island, długo zmagał się z potencjalnymi wydawcami. Po raz pierwszy gra znalazła się na zakręcie, gdy upadła podejrzana firma Bad Brains Entertainment, która zniknęła z pola widzenia nie finalizując żadnego z zapowiadanych przez siebie projektów (m.in. The Whispered World, I-jet, Orgastic Four, Sam & Max 2).

So Blonde – recenzja

Ostatnio, wraz z coraz większą popularnością przygodówek, nastąpiła fala powrotów postaci znanych, zasłużonych, wręcz legendarnych, do ponownego tworzenia pozycji dla nowego pokolenia graczy. Reaktywacja części dawnego Lucasartsa w studiach Telltale (Steve Purcell, David Bogan i seria Sam&Max) oraz  Autumn Moon (Bill Tiller i tytuł Vampyre Story) powoli staje się faktem.

Twórcy Texa Murphy’ego niebawem powrócą grą Three Cards to Midnight, podobnie jak Jane Jensen (Gray Matter) i Hal Barwood (Mata Hari).

Perry Rhodan – recenzja

Tematyka science-fiction, ładne screeny i oceny powyżej 80% w serwisach internetowych i prasie zza zachodniej granicy rozbudziły w graczach spore oczekiwania (nie pierwszy raz zresztą). Tym razem, na dystrybucję niemieckiej przygodówki w Polsce nie musieliśmy – jak to zwykle bywa – czekać zbyt długo, bo zaledwie około 4 miesiące. Sięgając po postać i uniwersum Perry’ego Rhodana, niemiecka firma BrainGame Publishing podjęła się dosyć ryzykownego zadania.

Jack Keane – recenzja

Założyłem czarną opaskę na oko, zawiązałem na głowie piracką chustę, łyknąłem mocnego glogu i klikając na ikonkę z napisem Jack Keane na pulpicie, krzyknąłem ochrypłym głosem: aaarrrrgggggggggghhhhh!!! Po wielu godzinach całkiem niezłej zabawy okazało się jednak, że to piracka przygoda w wersji light. Dokonajmy abordażu… Autorzy Jacka Keane’a garściami czerpią z klasycznej serii Monkey Island. Czasami jednak robią to zbyt sztampowo. Mamy zatem głównego bohatera – nieudacznika, któremu wydaje się, że jest piratem.

Sinking Island – recenzja

Benoit Sokal, twórca Amerzone i Syberii, po odejściu z Microids stracił grunt pod nogami. Każdy koniec to jednak początek czegoś nowego. Czasami gorszego, innym razem lepszego – wiele rzeczy zależy zresztą od perspektywy z jakiej patrzymy. Zawsze jednak zamknięcie pewnego etapu wywołuje rozpoczęcie następnej fazy, która jest po prostu inna. Oryginalny rysownik, artysta i twórca komiksów założył własną firmę White Birds Productions.